In Hasselt-Jadis wordt De Palmboom, ingevolge een onduidelijke aanwijzing in de gichtregisters foutief gesitueerd op de westhoek van het rijkenkerkhof in plaats van op de hoek van het armenkerkhof.

Tijdens de laatste jaren van de 17de eeuw werd het pand bewoond door Paulus Broeckmans. Zijn zuster Margo Broeckmans erfde het op 4 augustus 1711 en verkocht het aan kapelaan Joannes Thomas. Deze laatste verkocht het op 2 juni 1741 'bij proclamatie' voor 441 gulden aan Joês Hansen. De zoon van de koper, advocaat Jan-Arnold Hansen, was in 1790 burgemeester. Hij bepleitte o.m. het bezit van de heide tussen Zonhoven en Hasselt. Als hevig patriot diende hij de stad voor de Oostenrijkers te ontvluchten. Het Franse bewind stelde hem aan als maire van Hasselt en later als commissaris te Maastricht, waar hij schielijk overleed.

Na burgemeester Hansen woonde er de herbergier Hendrik Cordens-Beeken. Van deze eigenaar ging De Palmboom over naar de familie Cox-Vandersmissen uit Kortenbos, die het in 1873 verkocht aan aannemer Jozef Douchar-Gilkens. Laatstgenoemde overleed er op 6 juni 1888. In 1896 werd het de eigendom van Theodoor Hamoir, die het ook bewoonde. Na hem werd de woning betrokken door zijn twee kinderen. Een van beiden, Alfons, was organist van de hoofdkerk.

Uit: Hasselt intra muros (1989), pp. 261-262.