Dit huis behoorde in de eerste jaren van onze eeuw toe aan schrijnwerker-aannemer Maurice Nulens (nvdr: Nulens-Maurice).

Het werd herhaaldelijk in de gichtregisters aangehaald op naam van zijn eigenaars en van de buren, maar steeds zonder een huisnaam.

In 1703 ging het van oud-burgemeester Arnold Gillis over naar baron Adriaan de Heusch. Adriaan de Heusch, de eigenaar van den nieuwen bauw, het huidige stadhuis, verkocht het op 9 november 1765 voor 1000 gulden en de lasten aan meester-metselaar Petrus Hennet. Deze verkocht het vervallen gebouw op 16 maart 1779 aan Andreas Lucas, die het netjes optimmerde.

In de 19de eeuw was het de eigendom van jeneverstoker Peetermans. Peetermans jr., die huwde met de dochter (nvdr: kleindochter) van Andreas Lucas, had een branderij in De Pyp aan de Draaibaan naast de Molenpoort. Daarna kwam het huis in handen van Pieter Bodin-Crets, die er kinderloos stierf.

De gichten situeren het pand tussen De Peelmolen en het Bonnefantenhuys.

Uit: Hasselt intra muros (1989), pp. 131-132.