In de eerste helft van de 18de eeuw behoorde dit huis toe aan ene Van Gangel. Zijn zaakgelastigde, Petrus-Antonius Frederici, verkocht het in 1748. Gichtregister 267 vermeldt op folio 11: seker huysingen, stallinge, schuere ende moeshof aen de kempesche poort maekende het voors. huys en schuere die twee hoecken van de straet om naer de grauwsusters te gaen. Uit deze gegevens kunnen we afleiden dat Den Eyck het eerste hoekhuis en de schuur (zie lager) het volgende hoekgebouw van de Demerstraat en de Gasthuisstraat waren.

Het pand werd gekocht door begijn Marie-Anne Vossius, die het in 1750 aan Henricus Vanderstraeten overliet. Laatstgenoemde verhuurde het op 24 april 1757 voor 55 gulden aan Jaak Plevoets. Later verkocht hij het voor 975 gulden aan Joannes Sigers. In 1780 was het de eigendom van Willem Rademaekers. Later was het van Gilissen. Vervolgens werd het de eigendom en woning van de meelhandelaar J. Vancraybeckx-Gilissen, die er in 1919 overleed.

De schuur, die behoorde bij de Den Eyck, strekte zich tot 1850 uit tot aan de stadswal. Vele jaren lang was het het laatste gebouw van de straat. Het hoorde achtereenvolgens toe Van Gangel, Marie-Anne Vossius, Henricus Vanderstraeten, Willem Rademaekers en Gilissen, allen eigenaars van Den Eyck. Daarna was het de eigendom van de familie Ponet-Willems. Nog later werd het door het Armenbureau, dat het goed in eigendom had, verhuurd aan Jozef Bynens, die in het buurhuis (nvdr: Het Anker) woonde.

Uit: Hasselt intra muros, p. 90.