In dit huis, gelegen op de hoek van de Cellebroedersstraat, toen nog Kuetelstegel of Koetelsteeg genoemd, vestigden zich in 1483 drie cellebroeders of alexianen van het klooster van Diest. Hun stichting in Hasselt was mogelijk gemaakt door een schenking van het Hasseltse begijntje Katharina Noels en was tevens bevorderd door het stadsbestuur, dat een dringende oplossing zocht voor de verzorging van de slachtoffers van de toen heersende pestepidemie.

Boven de ingangsdeur van het huis plaatsten zij de beeltenis van hun patroonheilige: Sint-Alexius.

De cellebroeders legden zich vooral toe op de verpleging van pestlijders en zwakzinnigen en het begraven van gehangenen. In 1508-1509 bouwden de paters een kerk aan de Havermarkt. In de 18de eeuw bestonden in het kloosterbeluik ook enkele “correctiehuiskens”, waarin door de stadsmagistraat veroordeelde delinkwenten “op water en brood” werden opgesloten.

De Alexianen, die in de 18de eeuw zo’n 10 à 15 betalende patiënten en gasten (“commensalen”) verzorgden, werden in 1798 door de Fransen uit hun klooster verdreven. De gebouwen werden echter niet openbaar verkocht, maar kwamen in stadsbezit. De stad verhuurde ze enige tijd aan een particulier, en in 1798 werden in de oude kerk en kloostergebouwen de rechtbank en de gevangenis ondergebracht. In 1842 werd het complex grotendeels afgebroken, en in de plaats ervan kwam een nieuw neoclassicistisch gerechtshof, dat op 11 november 1918 door brand volledig werd vernield. In een gedeelte van het kloosterpand waren tot in de 20ste eeuw de stedelijke muziekschool en een meisjesschool gevestigd.

Het huis Sint-Alexius werd echter volledig afgebroken in 1886 om een verbreding van de Cellebroedersstraat mogelijk te maken.

Uit: Hasseltse uithangborden en gevelstenen (1979, p. 47.