Bij dit pand hoorden een stal en een schuur. In gichtregister 254, folio 85 verso, van het jaar 1671 staat het vermeld als toebehorende aan Hendrik Frederix. Een halve eeuw later was het de eigendom van notaris Lodewijk Gillis-Hauben; buren waren advocaat Cox, secretaris van het Oppergerecht van het graafschap Loon, en Agnes Colla.

In de tweede helft van de 18de eeuw vermelden de gichtregisters het huis als de eigendom van Jacobus Theunis en daarna van zijn weduwe, geboren Magdalena Lenaerts. Langs de ene zijde leunde het aan tegen de stadswallen; langs de andere zijde was oud-burgemeester Robert Cox de buurman. Begin 19de eeuw kreeg het als nieuwe naam De Peckpot.

Dit pand was tot in 1848 het laatste huis langs de noordkant van de straat; het lag tegenover De Egge, de laatste woning aan de zuidkant van de Maastrichterstraat.

Op 16 september 1845 werd het in De Drie Pistolen voor 6550 F door Jacobus Vanderstraeten verkocht.

Voor de eerste wereldoorlog werd het bewoond door de broodbakker Pieter Cox-Smets, die er eigenaar van was.

Uit: Hasselt intra muros (1989), p. 103.