Pieter Hubert Creten werd geboren in Stevoort in 1823 als zoon van horlogemaker Gillis (Gors-Opleeuw 1797-Sint-Truiden 1877) en van Catharina Droogmans (Stevoort 1796-Sint-Truiden 1876). In 1851 werd hij tot priester gewijd in Luik. Hij was achtereenvolgens onderpastoor in Mechelen-aan-de-Maas, Halen en Aubel en pastoor in Wijer, Neeroeteren en Overhespen.

In 1857-1858 schreef Creten zijn eerste werk De Zot, een romantisch verhaal uit de 18de eeuw. Het verhaal verscheen als een vervolgverhaal in verschillende weekbladen. In 1863 werd het voor de eerste maal in boekvorm uitgegeven. Tot aan zijn overlijden schreef hij verscheidene novellen en volksromans. 

Tijdens zijn kapelaanschap in Mechelen-aan-de-Maas werd Creten bevriend met Théodore Hauben. In 1908 zorgde deze Hauben voor de uitgave in Sint-Truiden van De volledige werken van P. H. Creten (St.-Truiden, 1909 en vlg.) in zes delen.

In 1893 ging hij op rust in Wijer waar hij een jaar later overleed. Hij werd er begraven naast de Sint-Pietersbandenkerk.

Werk:

* De Zot (roman, 1865, pseudoniem Hubert De Cocq);

* De Botti of de priestervervolging tijdens de Fransche omwenteling van 1793 (s.d.).