Bouchautenhof (Bouckhoutem hoff) behoorde eertijds toe aan het klooster van de cisterciënzers van Villers in Brabant. Dit goed bestond uit een huis, een schuur, stallen en tuin; het ontleende zijn naam aan Bouchout (later de pachthoeve 'Bouquet'), dat aan de Boucquetstraat te Diepenbeek lag en toebehoorde aan hetzelfde klooster, dat ook nog de grote boerderij van Munckhof (= Monnickenhof) onder Hex bezat. Bouchout was de grangia of tiendschuur van de cisterciënzers, die het recht hadden op de tienden van Diepenbeek; deze grangia was in de vorm van een klooster of abdij gebouwd en met brede grachten omgeven. Toch werd zij niet door priesters of kloosterlingen bewoond; lekebroeders verrichtten de arbeid met betaalde hulp van werklieden.

De familie Vuskens (Vossius) heeft ze gedurende twee eeuwen in pacht gehad.

In 1685 werd het woonhuis in steen opgebouwd; de schuur was reeds twintig jaar vroeger in steen herbouwd. Tot in 1917 was het huis de eigendom van de Rethy van Lanaken. De familie Claesen had de winning sinds 1835 in pacht; de vorige pachter was Jan Vanrusselt.

Het Bouchautenhof van Hasselt behoorde ruim drie eeuwen toe aan de abdij van Villers en diende deze abdij tot inschuring van de tienden van Godsheide. In het eerste register der Bekentenissen van de Leensale van Curingen staat voor de maand maart 1260 een onderzoek vermeld, door prins-bisschop Hendrik van Gelder ingesteld, over de betwistingen tussen de abdijen van Villers en van Herkenrode terzake de respectieve rechten op de tienden van Gochit (Godsheide). Op 30 juli 1510 schonk de abdij van Villers Bouchautenhof als eeuwigdurend erfleen aan meester Michiel Lorendops, kanunnik van de collegiale kerk van Sint-Pieter te Luik. Het jaar daarop werden de gebouwen door de officiële commissie der huisvisitaties op 15 mei geïnspecteerd, vermoedelijk na een klacht van de naaste buren Margriet Weyens en Arnold Meldaerts; alles werd noetbouwich bevonden. Op 9 augustus 1536 werd Bouchautenhof door Lambert Cornelis en Jan van Meeuwen voor 580 carolusgulden aan de abdij van Herkenrode verkocht. De verkoopakte situeert duidelijk het eigendom: regenoet die voorsc. eerwaerdighe vrouwe van Herckenrode ter eenre, Henrick Vosen ter andre, die auwe nyeuwe straet achter ter derder en meester Claes Meldaerts ter vierder zyden. Waar Henrick Vossen woonde, verbleef in 1510 Margriet Weyens. Claes Meldaerts was de zoon van Arnold, in de tijd toen des heyligiest nog de plaats innam van Herkenrode. Zes jaar na deze verkoop was het grootste gedeelte van het Bouchautenhof bij het Refugiehuis gevoegd; de rest van het goed bleef desolaat liggen. Aan de kant van de Persoonstraat was een gedeelte door werkmanswoningen ingenomen; thans zijn deze huizen evenals de bovengenoemde huizen aan de Meldertstraat, door de gebouwen van de kazerne (lees: administratief centrum) ingepalmd.

Uit: Hasselt intra muros (1989) p. 102.