Adrien de Corswarem werd geboren in Hasselt in 1849 als zoon van Guillaume en Marie Anne Francisca Wauters. Hij was doctor in de rechten en in de staatkundige en administratieve wetenschappen, schepen, volksvertegenwoordiger en lid van de bestendige deputatie.

De Corswarem was voor zijn tijd erg sociaalvoelend en sterk Vlaamsgezind. Hij ligt aan de basis van de vervlaamsing van het middelbaar onderwijs en het gerechtelijk leven.

Hij ging aan de slag als advocaat aan de Hasseltse balie. Hij zette zich ook in voor het culturele en maatschappelijk leven van Hasselt. Zo was hij onder andere voorzitter van het Davidsfonds. Ook was hij medestichter van de Kristen Sociale Werken in Limburg.

De Corswarem was vooral ervaren in de schoolwetgeving en in gemeentelijke bestuurszaken. Hij was de stichter en hoofdredacteur van Het Vlaamsch Bestuur, een zeer geprezen tijdschrift voor gemeentelijke en provinciale bestuursaangelegenheden. Zijn bekendste pennenvruchten zijn: Uitleggingen der wetten en Koninklijke besluiten over het lager onderwijs en over pensioenen der gemeenteonderwijzers (Hasselt, M. Ceysens, 1893); De instellingen van vooruitzicht in België (Hasselt, M. Ceysens, 1899) en De Nieuwe wet op de arbeidsongevallen (Antwerpen, Centrale Drukkerij, 1899).

Op 25 oktober 1884 trouwde hij met Anna Maria Coleta de Decker (1854-1916), oudste dochter van Pieter de Decker, gewezen minister van binnenlandse zaken en gouverneur van de provincie Limburg. Het gezin woonde in de Maastrichterstraat. Zij overleed in Tongeren in het huis van hun enige zoon, pastoor Paul de Corswarem (1889-1928), en werd op 2 november 1916 bijgezet in de grafkelder van de familie de Corswarem. Adrien de Corswarem, die in 1909 overleed, werd ook bijgezet in de familiegrafkelder op het Oud Kerkhof. Zijn begrafenis werd een eerbetoon met toespraken van onder andere professor Paul Bellefroid en baron de Pitteurs-Hiégaerts, de Limburgse gouverneur.