Erard van der Marck werd geboren in 1472 als zoon van Robrecht I van der Marck, heer van Sedan. In 1506 volgde hij Jan van Hoorn op als prins-bisschop van Luik.

Prins-bisschop Erard van der Marck wist de neutraliteit van zijn prinsbisdom te handhaven.

Als een ware renaissancevorst is hij de geschiedenis ingegaan als beschermer van de kunsten, wetenschappen en letteren.

Vanaf 1515 liet hij het Prinsenhof van Kuringen ombouwen en maakte er een zomerverblijf van. Hij omringde het met grachten en met een omwalling. Hij legde er een uitgestrekt park aan met beeldhouwwerken en fonteinen. In dit kader werd keizer Karel V tweemaal uitgenodigd.

Nadat hij in 1521 in Worms de rijksdag had bijgewoond, waar de leer van Luther werd veroordeeld, werd Erard datzelfde jaar door paus Leo X verheven tot kardinaal. Binnen zijn bisdom sprak hij een publieke veroordeling uit van de nieuwe leer. Pas vanaf 1527 werden de protestanten openlijk vervolgd binnen het prinsbisdom.

Erard van der Marck overleed in 1538. Zijn gebalsemd lichaam werd begraven in het mausoleum dat hij voor zichzelf had laten bouwen in de kathedraal van Luik.