* 2002 - Vanaf juli gaan de Hasseltse stedelijke serres aan de Putvennestraat definitief dicht. De vier werknemers krijgen allemaal een andere job, maar echt van harte verlaten ze hun 'speeltuin' niet. Elk jaar zorgden ze voor meer dan 170.000 planten. Het stadsbestuur, dat de bloemen voortaan zal kopen, denkt met de sluiting jaarlijks ruim 90.000 euro te besparen. (...) «Einde aan 45 jaren zomer» - Manuel Nijssen is één van de pioniers van het Hasseltse stedelijke serreleven. Samen met Jef Liefsoens stond hij mee aan de wieg van de eerste serre in 1957 en hij ging op pensioen in de laatste. «In 1957 besliste het toenmalige schepencollege om stedelijke serres op te richten waar nu de Kunstlaan is.» vertelt Manuel. «Vergeleken met de huidige serre was dat een mini-serre. Er werd zelfs gestookt met steenkool. We zorgden in de beginjaren voor 30.000 plantjes, allemaal voor binnen de kleine ring. Eén uitzondering: de kapel van Ter Hilst en gelukkig maar dat dat de enige was, want in de beginjaren hadden we alleen een stootkar ter beschikking om de planten rond te brengen. Meer nog, van ons werd verwacht dat we tegelijk ook vuil ruimden binnen de kleine ring. 's Morgens vertrokken we met een kar vol planten, 's avonds kwamen we terug met afval.» Midden de jaren '60 tekenen de plannenmakers de Kunstlaan uit en moest de serre verhuizen. Naar de plek waar het huidige provinciegebouw staat. «Ik ben er altijd tegen geweest,» zegt Manuel zonder omwegen. «Veel te zure grond, onmogelijk om planten goed te laten gedijen. Tonnen 'goeie' grond zijn aangevoerd om de grond plantbaar te krijgen. We hadden 3 serres, verwarmbaar met mazout en we hadden zelfs al een jeep. Toen zorgden we voor 70.000 planten per jaar.» In 1969 brandde één serre uit. Aangestoken in het verwarmingskot, denkt Manuel er nu nog altijd over. Maar pas in 1972 verhuisde de stedelijke serre naar de huidige locatie aan de Putvennestraat. «Ook al geen te beste plaats, want veel te zanderig,» oppert Manuel. «Maar we verzetten jaarlijks toch meer dan 150.000 planten. Na de fusie zijn we ook heel groot-Hasselt gaan beplanten. En nu dus niks meer. Onze 'eeuwige' zomer, in de immer gezellig warme serres, houdt na 45 jaren plots op.» (4)