(...) Cruciaal voor de verdere ontwikkeling van de lithografie in Hasselt waren François Antoine Wijnants (1834-1874) en François Roose (1843-1913). Wijnants vestigde zich na zijn huwelijk in 1859 op de Hasseltse Grote Markt, en kort nadien nam het jonge gezin zijn intrek in het huis van de naar Luik verhuisde boekhandelaar Lazare Eugène Picart in de Nieuwstraat. Het is best mogelijk dat Picart zijn lithografiepers - als hij er al een bezat - overliet aan Wijnants. Wijnants was ambtenaar bij het Provinciaal Bestuur en waarschijnlijk niet echt beslagen in de lithografietechniek. Hij bood lithografen dan ook de gelegenheid om van zijn pers gebruik te maken. Lithografen van buiten de stad verleende hij onderdak. Een van Wijnants logees was François Roose. (...)

Wijnants legde zich met zijn pers vooral toe op het drukken van esthetisch en verfijnd drukwerk. Op zijn diensten werd vooral een beroep gedaan door de Hasseltse beau monde voor het vervaardigen van adres- en visitekaartjes, maar snel vonden ook handelaars hun weg naar zijn lithografiepers. Zij bestelden commercieel drukwerk, facturen, bestelbonnen en briefpapier met een indrukwekkende hoofding. Bepaalde Brusselse - maar vooral Franse firma's legden zich toe op de productie van briefpapier met bovenaan imposante fabrieksgebouwen, spoorwegen met treinstellen, landschappen, ..., waarbij enkel de naam van het bedrijf moest worden aangepast. Wijnants pakte het iets bescheidener aan. Hij maakte briefhoofden voor Hasseltse handelaars met krullende letters, aangevuld met een tekening.

François Antoine Wijnants promoveerde kort daarop tot afdelingschef van het Provinciaal Bestuur. Waarschijnlijk nog in 1866 verhuisde hij naar het huis De Welle in de Maastrichterstraat, en verkocht hij zijn huis met steendrukkerij in de Nieuwstraat aan Michiel Ceysens (1833-1927), de jongere broer van Henri Joseph Ceysens.

Uit: Drukkend Hasselt (2003), pp. 14-15.