Wapen: in lazuur een molenijzer van zilver, overtopt met een ster van goud.

De familie van Weddingen ontleent haar naam aan de molen van Widdingen onder Berlingen. Het molenijzer in het familiewapen herinnert aan die afkomst (nvdr: andere naamdragers, waarvan de verwantschap met de hier besproken stam niet bewezen is, duiken op in de Hasseltse archieven, o.a. meester Frans van Weddingen, in 1601 gehuwd met Maria Bolgry en Maria van Weddingen, echtgenote van Arnold de Horion).

Willem van Weddingen, zoon van Paul en Margareta Hagels, was gehuwd met Anna Jackaerts, een dochter van Cornelis uit Tongeren en Anna Brauwers. In 1665 wordt hij vermeld als stadssecretaris in Hasselt.

De zoon van het echtpaar van Weddingen-Jackaerts, Cornelis-Jan, werd in Hasselt gedoopt op 19 januari 1640. Hij zetelde in de schepenbank van Stevoort. In 1683 werd hij aangesteld tot burgemeester van Hasselt. Hij was eigenaar van het huis 'het Gulden Vlies' in de Demerstraat. Hij trad in het huwelijk met Anna-Cecilia Stenaers, die hem o.m. twee zonen schonk: Willem, gedoopt op 22 februari 1683, en Jan, gedoopt op 8 september 1690. Men bewaart een zilveren schaal waarop het alliantiewapen van Weddingen-Stenaers prijkt (nvdr: privéverzameling).

De abdis van Herkenrode benoemde zoon Jan van Weddingen in 1717 tot pastoor van Kuringen, een ambt dat hij bekleedde tot aan zijn overlijden in 1741. Pastoor van Weddingen schonk aan zijn kerk twee zilveren ampullen, waarop zijn familiewapen gegraveerd staat.

De andere zoon, Willem van Weddingen, volgde in 1707 zijn vader op als schepen van Stevoort. In 1708 werd hij aangesteld tot secretaris van de stad Hasselt. Van 1710 tot minstens 1740 was hij rentmeester van het Hasseltse gasthuis. Het burgemeesterschap van zijn geboortestad werd hem toevertrouwd in 1741. Hij was eigenaar van het huis 'de Rosmeulen' in de Aldestraat. Zijn huwelijk met Anna-Francisca Caproens, dochter van Frans-Jozef en Margareta-Ida van Hilst, werd gezegend met meerdere kinderen, waaronder Anna-Cecilia, echtgenote van dokter Willem II Claes, Francisca-Margareta, echtgenote van Servaas-Hendrik-Godfried d'Erckenteel, ridder van het Heilig Roomse Rijk, heer van ten Hove onder Alken, en een zoon Cornelis-Jan.

Deze Cornelis-Jan, geboren in 1742, erfde in 1774 van zijn verre verwante Barbara-Gertrudis van Hilst, weduwe van Jan de Geloes (nvdr: = Jan Mathijs de Geloes) en echtgenote van Adriaan de Heusch, de heerlijkheid van Herten die hij voor de leenzaal van Kuringen verhief. Uit zijn huwelijk met Bertha Grimaire werden in Herten twee zonen geboren, die op hun beurt afstammelingen hadden. (JJvO-WC)

Uit: Oog in Oog (2003), pp. 318-320.