Lindebomen groeiden op meer plaatsen in de stad; van de geurige bloesems werd een geneeskrachtige thee getrokken.

Het planten van lindebomen binnen en buiten de muren gaat terug op een traditie bij de Germaanse volkeren, voor wie de linde een heilige boom was, gewijd aan Freya, de godin der liefde, en aan Holle, de godin der gerechtigheid. Onder de lindeboom zetelden de rechters om recht te spreken.

In latere eeuwen plantte men een lindeboom bij de kasteelpoort, voor de kerk, op het dorpsplein en op de viersprong van veldwegen, op welke plek meestal een madonnabeeldje tegen zijn stam prijkte.

Uit: Hasselt intra muros (1989), p. 96 & p. 125, noot 2.