Over het zangkoor in de periode vóór 1940 is er weinig geweten, behalve dan dat het enkel uit mannen bestond. Op initiatief van pastoor Vanbaelen werd het koor in het jaar 1940 of 1942 uitgebreid met knapen. Pastoor Vanbaelen zelf was de eerste koorleider. Hij werd opgevolgd door achtereenvolgens Robert Manshoven, André Cox en Joseph Achten.

Van het oorspronkelijke koor zijn volgende namen bekend: Leopold Achten, Victor Claes, Harrie Driesen, Jozef Heleven, Quirin Taffeiren en Hubert Steegmans. Organist en begeleider was Viktor Smeets (Noenk).

Volgende jongeren versterkten nadien het koor: Florent Achten, Joseph Achten, André Cox, Maurice Cox, Alfons Emonds, Benjamin Goris, Werner Heleven, Paul Lenaers, Mathieu Stevens en Karel Tilkin.

Het is mogelijk dat deze lijsten niet volledig zijn.

Het koor verzorgde de zondags- en uitvaartmissen, uitsluitend in het gregoriaans. De uitvoering van de tweestemmige mis van Fernand Mawet, een Luikse componist, was één van de hoogtepunten. Ieder jaar op het feest van Sint-Cecilia, op 22 november, was er een mosselfeest voor de leden in café Speelmans in de Kiezelstraat. Het koor ging ook enkele keren gezamenlijk op uitstap, naar de Ardennen of het Duitse Roergebied.

Na het Vaticaans concilie in 1962-1965, waarbij de volkstaal toegelaten werd in de liturgie, werden meer en meer liederen in de volkstaal gezongen. Het koor doofde in die jaren langzaam uit.

Uit: Godsheide en Malpertuus / Warm aanbevolen (2013), pp. 92-93.