Tijdens de 16de en de 17de eeuw werd er in Hasselt weliswaar jenever gestookt maar van een jeneverstad was nog geen sprake. Verspreid in het stadscentrum werd jenever ambachtelijk geproduceerd in huisstokerijtjes en enkele kleine bedrijven. 

In de 19de eeuw waren er niet minder dan 46 stokerijen, zowel ambachtelijke, kleine industriële als landbouwstokerijen, meestal gelegen aan de Demer en aan de Helbeek. Buiten de stadsmuren waren er 13 stokerijen gevestigd, die meestal een onderdeel waren van landgoed. 

Bij het einde van de 19de eeuw verminderde het aantal jeneverstokerijen drastisch. Het vetmesten van ossen met het stookafval nam sterk af en de stokerijen beperkten zich tot het mengen van jenevers en likeuren op basis van elders aangekochte grondstoffen. Door plaatsgebrek en milieuhinder verschoof de industriële zone vanuit het noorden van het stadscentrum naar de buitenwijken. Vooral Runkst was een gewaardeerde locatie door de nabijheid van het station en enkele belangrijke steenwegen.

Uit: Runkst ... warm aanbevolen (2001), p. 58.