You are here
Description
Het Huis de Corswarem in de Maastrichterstraat, zoals wij het kennen, bestond vroeger uit twee delen. Links was er het huis van ridder Guillaume de Corswarem. Rechts ervan was een huis dat al in de 18de eeuw verdeeld was in het huis de De Kleyne Munthamel en twee huizen die vroeger De Groote Munthamel of De Munthamel vormden. Deze werden op het einde van de 19de eeuw respectievelijk bewoond door barbier en kleermaker Ferdinand Geerts en de stadsbediende Leo Gielkens. Adrien de Corswarem kocht dit tweede pand, brak beide panden af en bouwde op de plaats het huidige, prachtige en statige herenhuis waar toen al de overdadig rijk versierde eetzaal het orgelpunt van was. Het illustreerde de macht en praalzucht van de familie.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het huis ingepalmd door Duitse officieren die er hun eetzaal van maakten. Nadien fungeert het Huis de Corswarem een tijdlang als rechtbank, nog later als muziekconservatorium en stadsarchief. Het gebouw is dan al in het bezit van de Stad Hasselt die er, na een grondige opfrisbeurt, samen met enkele partners, het uithangbord van de Limburgse bedrijfswereld van maakte.
Aan de buitenzijde verraadt het gebouw, in neoclassicistische stijl al dat de inhoud bijzonder waardevol zal zijn en die aspiraties worden beslist ingevuld. Indrukwekkend is het rijk gestoffeerde interieur. Het pronkstuk is het salon in neogotische stijl met merkwaardige schouw en plafond met stucwerkdecoratie. Maar ook de salons in neoclassicistische- en neorenaissancestijl mogen gezien worden.
Fiche
Linkerpand voor afbraak:
- eigenaar Guillaume de Corswarem (1799-1884)
- Adrien de Corswarem (1849-1909)
Rechterpand voor afbraak: De Munthamel
- 17de eeuw: Arnold II Goetsbloets
- ca. 1890: Leonard Bottie
- einde 19de eeuw: Ferdinand Geerts (barbier en kleermaker), Leo Gielkens (stadsbediende)
Na afbraak van beide panden:
- bouwheer en eigenaar Adrien de Corswarem (1849-1909)
- Adrien de Corswarem (1849-1909)
- na WOI: rechtbank van eerste aanleg
- 1939: Stad Hasselt (eigenaar)
- 1940: Bestuur van de Belastingen
- 1942: stedelijk muziekconservatorium
- 1982: stadsarchief
- (?): labo van PIMC (Professional Interactive Media Centre)
- einde 2000: Limburgse businessclub
- woonhuis
- rechtbank
- stadsfeestzaal
- muziekconservatorium
- stadsarchief
- ontmoetingsplaats voor het Limburgse bedrijfsleven
1975 - Nr. 61-63. Voormalig Hotel de Corswarem, (...). Ca. 1860 opgetrokken op de plaats van het z.g. huis "De Kleyne en Groote Munthamel", doch met toevoegingen van verschillende delen in de loop van XIX B. Statig herenhuis in neoclassicistische stijl. Breedhuis van twaalf traveeën en drie bouwlagen onder mansardedak (kunstleien). Bakstenen gebouw met een lijstgevel op een hardstenen plint; hardstenen puilijst; de poorttravee, uiterst rechts is voorzien van een risaliet en afgelijnd met een hardstenen attiek. Rechthoekige vensters in een licht uitspringende hardstenen omlijsting met druiplijst; ijzeren borstweringen op de bovenverdieping. Geprofileerde rondboogpoort in een rechthoekige, geblokte omlijsting van hardsteen, met hoge sokkel; versierde sluitsteen en zware druiplijst; fraai houtwerk. De achterzijde vertoont een reeks verschillende, waarschijnlijk tegen de straatvleugel aangebouwde delen, onder zadeldaken en pseudo-mansardedaken (met dakvensters en oeil-de-boeufs), waaronder een trappenhuis met groot rondboogvenster met glasraam, hiervoor een glazen serre met bakstenen sokkel, een L-vormige vleugel voorzien van getoogde vensters in geprofileerde omlijsting; tussen de vleugels een gedeelte van één bouwlaag onder verhoogd platdak, met rondboogvormige muuropeningen tussen Dorische pilasters, die een geprofileerde druiplijst dragen. (2)
1975 - Salon in neogotische stijl met merkwaardige schouw en zoldering met stucwerkdecoratie; z.g. "Salon van de Corswarem", waarvan het eerste gedeelte in neoclassicistische stijl, het tweede in neorenaissancestijl; in de kamer boven het neogotische salon, panelen met schilderingen op doek. (2)
- herenhuis
- gesloten bebouwing
- perceelgrootte: 1147 m2