De oudst bekende stamvader die de heer François Becks, ere-bestuurder van de Dienst der Scheepvaart, op het spoor is kunnen komen, is een zekere Michel Becks. Hij was gehuwd met Marie Agnes Graff, de dochter van Martin Graff en van Gertrudis Swartz. Zij woonden te Aken, waar in 1782 hun zoon Hubertus Michael geboren werd. Hij was lakenfabrikant en huwde in zijn geboortestad, waar ook zijn ouders gehuwd waren, met Anna Maria Kayser, eveneens geboren te Aken in 1790. Zij overleed er in 1841 en was een docher van Louis Kayser en van Catharina Ortmans.

Uit het echtpaar stamt Jean Joseph Hubert Becks, geboren te Aken in 1819 en overleden te Hasselt in 1875. Hij was meester-pompenmaker van beroep en uitvinder. Zijn stiel leerde hij vrijwel zeker bij de Hasseltse meester-pompenmaker Henricus Johannes Lambertus Pierloz aan de Appelmarkt (nvdr: Aardappelmarkt). Ook daar leerde hij zijn latere echtgenote Joanna Amoldina Pierloz kennen, die een nichtje was van zijn werkgever en leermeester. De familie Pierloz was één van de voornaamste van de stad. Zo was haar vader niet alleen "negociant", maar tevens beiaardier, organist en directeur van de "Kon. Maatschappij voor Muziek en Rethorica". Haar moeder was Henrica Barbara Gulikers uit Maastricht. De familie Pierloz en dus ook de familie Becks hadden en hebben nog steeds recht op de studiebeurs "Vrerix".

Het echtpaar Becks-Pierloz kreeg elf kinderen, waaronder Nephtalie (Hubertus) Becks, geboren te Hasselt op 6 augustus 1849 en aldaar overleden op 6 september 1907. Op 8 februari 1879 huwde hij met Emilia Hubertina Joanna Smeysters (1858-1936). Hij ook was meester-pompenmaker van beroep en bovendien een zeer moedig man. Meestal ging het om het redden van mensenlevens, o.a. tijdens zware branden. Hij was ook bedreven in het vangen van dolle ossen, die zich dronken hadden losgerukt in een van de stallingen van de stokerijen van de stad, waar ze met draf werden vetgemest. Nephtalie (Hubertus) Becks was dan ook drager van meerdere eretekens voor moed en zelfopoffering. Op 1 mei 1882 verwierf hij ingevolge artikel 9 van het burgerlijk wetboek, de Belgische nationaliteit. Onze meester-pompenmaker was de uitvinder van een doorspoeltoestel voor W.C.'s en nam hierop een uitvindersbrevet onder nr. 152461 (Brussel 15 oktober 1900). Ook werden in zijn werkhuis bliksemafleiders gemaakt. Zijn brieven droegen de volgende hoofding: "Becks-Smeysters, Constructeur breveté, Placement de Paratonnerres, Hasselt". Het huwelijk Becks-Smeysters had plaats te Hasselt op 8 februari 1879. Zijn echtgenote, Emilia Hubertina Joanna Smeysters (Smeisters), werd op 3 mei 1858 te Runkst geboren en overleed te Hasselt (Botermarkt) op 27 augustus 1936. Uit dit huwelijk kennen we o.a. Valeria Joanna Becks (nvdr: °Hasselt 1879) (x Henri Dirix // nvdr: Diris, bierhandelaar Hasselt; Dilsen 1877-Hasselt 1935), Julius Maria Becks (nvdr: °Hasselt 1884) (x Irma Degryse), Gustave Maria Joannes Petrus Becks (x Emma Maria Blondina Brendel), Gabriella Maria Becks (nvdr: °Hasselt 1887) (x Martin Schmeits) en Felix Maria Becks, een bekend wapenhandelaar aan de Botermarkt 11 te Hasselt.

Uit: Familiekroniek Becks II (1989)