Charles Eduard Dusart werd geboren in Gent in 1860 als zoon van luitenant bij het genieregiment Gent Edouard Louis Julien Joseph (°Temploux 1824) en van Celestine Catherine Josephine Preumont (°? ca. 1824). Charles schreef zich in aan de Koninklijke Militaire School in Brussel. Op 19-jarige leeftijd promoveerde hij tot onderluitenant. Hij ging naar Congo en streed er tegen slavenhandelaars. Na een verblijf van drie jaar in Congo, keerde hij terug. Dusart werd bevorderd tot majoor, dan tot luitenant-kolonel en uiteindelijk in 1913 tot kolonel. Hij kreeg het bevel over het Hasseltse 11de Linieregiment. Hij zorgde ervoor dat de levensvoorwaarden van de soldaten van dit korps sterk veranderde. Charles trouwde met Armanda Hippoliet Helena De Magnée (°Hasselt 1877). Zij was een dochter van slotenmaker Ludovicus Leonardus (°Hasselt 1842) en van Lydie Eugenie Adelaide Marousé (°Jemappes 1852) die in de Minderbroedersstraat woonden.

Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog verzamelde Dusart zijn regiment op het Wapenplein. Het korps trok naar Luik, om zijn stellingen in Luik bij te staan. Hun hoofdkwartier was in Rhées. Wanneer de bivakplaats in Rhées door de Duitsers overrompeld werd, ging Dusart de vijand tegemoet. Bij deze stormloop werd hij getroffen door en kogel en sneuvelde samen met meerdere Belgische militairen. Hij was de eerste hogere officier van het Belgische leger die omkwam in de wereldoorlog.

Op het kerkhof van Rhées staat een monument ter nagedachtenis van de gesneuvelde manschappen en hun kolonel. 

Als herinnering aan de dappere kolonel herdoopte de Stad Hasselt in 1922 het Wapenplein tot Kolonel Dusartplein.