De Eerste Wereldoorlog bracht wel ellende mee voor de Runkstenaren zoals voor alle Hasselaren, maar was geen aanleiding tot een speciale historische gebeurtenis in Runkst.

Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog (1940-1945) vormde Runkst niet rechtstreeks het decor tot een militair treffen. Maar vooral tegen het einde van de oorlog had het te lijden onder bommeninslag, een gevolg van foutgerichte objectieven die voor het station bestemd waren. Wel hadden de Runkstenaren als eersten het voorrecht om de Canadese bevrijders op hun grondgebied te mogen verwelkomen.

Runkst ontwaakte uit zijn vredesslaap toen op 10 mei 1940 Duitse Stuka's op het station en over de stad neerdoken. Wereldoorlog II was een feit geworden. Gedurende de oorlogsjaren betoonde de bezetter weinig aandacht voor de periferie van de stad.

De situatie veranderde duidelijk in het laatste oorlogsjaar toen de geallieerden de cruciale verkeersknopen kwamen bombarderen. Met het station in de buurt kreeg Runkst hier meer dan zijn deel van. De bevolking was zich terdege bewust van de voortdurende dreiging en stuurde met dat doel voor ogen twee mannen met een bel de straat op om zo nodig alarm te slaan. Zo werden de inwoners gewaarschuwd bij het minste alarm. Het 'Eekfabriekske' in de Olmenstraat was het verzamelpunt in geval van luchtaanvallen.

Op zaterdag 8 april 1944 werd het rangeerstation en zijn omgeving zwaar getroffen door een bommenregen. Het paasbombardement verwoestte een aantal gebouwen langs de Kuringersteenweg en enkele huizen in de Tommelenstraat en de Spoorwegstraat. Deze eerste vloedgolf kostte 43 doden. De tweede luchtaanval van 10 april was ook gericht op het sporencomplex dat 156 voltreffers kreeg. Hier werden 230 goederenwagons van de Duitse Wehrmacht vernield. Het achtste bombardement op Hasselt, dat van 13 mei 1944, trof verscheidene straten in Runkst. Honderden bommen sloegen in ten zuiden van het omvormingsstation of op landerijen bezijden de woningen van de Tommelenstraat en de spoorlijn Hasselt-Landen. Op de Runkstersteenweg en in de Gaarveldstraat werden meerdere woningen met de grond gelijk gemaakt. De waterleiding en de riolering op de Runkstersteenweg werden over een twintigtal meter onderbroken. Ook het elektriciteitsnet liep zware averij op.

Vreugde en herademing grepen de bevolking aan toen op 7 september omstreeks 10 uur de eerste tanks via Wijer, Stevoort en de Runkstersteenweg langs de overweg van de Boomkensstraat de stad binnenreden.

Jaren later waren de bommenkraters de geliefkoosde ontmoetingsplaatsen van de Runkster jeugd om te vissen naar katvis, om de eerste sigaret te roken of om te vrijen met het lief. De bommenkraters groeiden eveneens uit tot de ideale natuurlijke omgeving voor planten en dieren.

Uit: Runkst ... warm aanbevolen (2001), pp. 20-21.